Het begin van ons Ghana avontuur..
Door: Natascha Hooft
Blijf op de hoogte en volg Natascha
14 Juli 2013 | Ghana, Damongo
10 juli begon onze reis naar Ghana. We vertrokken om 3 uur 's middags met het vliegtuig. Na 7 uur vliegen kwamen we rond 8 uur Ghanese tijd aan. De vliegreis ging snel voorbij en ik heb me wel vermaakt met het kijken van wat films (life of pi/ the marathon). We hebben een taxi genomen naar een hotel in Accra en de volgende dag zijn we naar de bushalte gegaan. De ochtend bus was helaas vol (we waren al om 5 uur op het station, maar helaas!). Dus we namen de bus van 3 uur 's middags. De Ghanese mensen willen allemaal je koffer pakken en tillen en daarna smeken/eisen ze geld van je. Dit is niet echt fijn, dus we proberen dit zoveel mogelijk te voorkomen (geven ook geen geld), maar ze pakken ze al voordat je er zelf bij kan. De busreis duurde 12 uur maar ging ook aardig snel, omdat ik best een tijd heb geslapen. Je zag in de bus vooral hoe meer je naar het noorden ging, hoe armer het land werd. Dit was ook te merken aan de wc's. Relatief luxe tot een gat in de grond. We kwamen om 3 uur 's nachts aan in Tamale. Abraham bracht ons naar een hotel en daar hebben we wat geslapen om de volgende dag naar Damongo te vertrekken. Op het busstation ontmoette we ook Jolanda (Nederlandse, die ook in het bestuur van het weeshuis zit) en zij reisden mee naar Damongo. De bus vertrekt pas als hij vol is dus we moesten erg lang wachten. Uiteindelijk vertrokken we om 3 uur 's middags en kwamen we om 6 uur 's avonds eindelijk aan bij het huis van Abraham. De reis begon op asfalt, maar werd snel een weg met gaten, dus was erg hobbelig. We hebben totaal dus 3 dagen gedaan over de reis. De omgeving was erg mooi, dus dit maakte alles goed.
De volgende ochtend werd ik om 6 uur ’s ochtends wakker, maar ik had erg goed geslapen. Rond 8 uur zijn we naar het weeshuis gaan lopen (ongeveer een half uur). Onderweg hebben we het dorpje Damongo gezien. We kwamen ook al wat oudere kinderen van het weeshuis tegen die in de rij stonden om een id kaart aan te vragen. Dit is verplicht geworden in het land en ze hebben nu een week de tijd om dit gratis aan te vagen. Onderweg kwamen we ook Noa (een jongen uit het weeshuis) en twee meiden uit Noorwegen/ Zweden tegen. Zij waren ook onderweg naar het weeshuis. De meiden gaan zondag naar Cape Coast en daarna naar huis, maar hebben ook een tijd doorgebracht met de kinderen. Toen we bij het weeshuis aankwamen, renden er gelijk kinderen op ons af, noemden ons “sister” en wilden opgetild worden of handen vasthouden. Het was erg leuk om kennis te maken met de kinderen. Ze waren super enthousiast om ons te zien. Bij het weeshuis is ook een aap, geiten en een hond, het zijn hun huisdieren. Ik had fruitella aan de kinderen uitgedeeld, wat zij erg lekker vonden. Ook had ik het springtouw meegenomen en hebben we hiermee gespeeld. Het weeshuis en de school zijn mooie nieuwe gebouwen. Er zijn slaapkamers met stapelbedden, een badkamer met wc’s en douches en wat andere kamers en een zaal. Het is wel heel anders dan in Nederland, maar het ziet er goed uit. Er zijn wel veel oude (school)banken die bijna uit elkaar vallen. ’s Middags zijn we weer naar Abraham’s huis gegaan en hebben we middag gegeten (spagetti). Hierna even uitgerust en rond half 3 naar de markt in Damongo gegaan met Jolanda. Het was er erg druk en ze verkochten een hoop (vooral stof, slippers en eten). Ze hadden een soort afdakje van takken als kraam. Al de kinderen van het dorp roepen "obruni" (blanke) naar ons. Ze willen ook erg graag met ons kennis maken.
’s Avonds kwamen de Noorse/Zweedse meiden eten (opgerolde pannenkoek met rijst, groenten en kip) en ook een groep van 11 vrijwilligers van een internationale organisatie die op reis waren naar Mole. Totaal waren we met 17 mensen uit allemaal verschillende landen. Het was erg gezellig en druk. De meiden uit Noorwegen/Zweden gaven ons nog wat tips voor als we naar Mole gaan (op safari).
Vanochtend zijn we naar de kerkdienst geweest in het weeshuis. Dit was een erg leuke ervaring. Er werd een hoop gezongen, gedanst en geklapt. Hierna gingen we terug naar het huis en namen we de tweeling van 3 jaar (twee meiden) mee. Zij zijn beiden ziek (malaria en verkouden). Nu krijgen ze een kuur en kunnen ze rustig uitzieken. Vanmiddag hebben we aardappels, saus met groenten/ vlees en sterke kruiden gegeten. Dit was pittig maar ook lekker. Tot nu toe alleen nog maar lekker gegeten hier. Vanaf de middag regent het, dus dit was een goed moment om een internetkaartje te kopen en een reisverslag te schrijven. De twee meisjes voelen zich ook al beter en lachen de hele tijd.
Vanaf morgen gaan we lesgeven aan de “speciale kinderen”. Dit is een klasje van 12 en ieder krijgen we dan 6 kinderen om extra mee te oefenen en hen vooral te leren lezen/schrijven. De kleinste ook de kleuren/cijfers/letters te leren.
Het is nu al een onvergetelijke ervaring!
Ik probeer een andere keer foto's toe te voegen, want het internet is erg sloom en werkt niet goed.
De volgende ochtend werd ik om 6 uur ’s ochtends wakker, maar ik had erg goed geslapen. Rond 8 uur zijn we naar het weeshuis gaan lopen (ongeveer een half uur). Onderweg hebben we het dorpje Damongo gezien. We kwamen ook al wat oudere kinderen van het weeshuis tegen die in de rij stonden om een id kaart aan te vragen. Dit is verplicht geworden in het land en ze hebben nu een week de tijd om dit gratis aan te vagen. Onderweg kwamen we ook Noa (een jongen uit het weeshuis) en twee meiden uit Noorwegen/ Zweden tegen. Zij waren ook onderweg naar het weeshuis. De meiden gaan zondag naar Cape Coast en daarna naar huis, maar hebben ook een tijd doorgebracht met de kinderen. Toen we bij het weeshuis aankwamen, renden er gelijk kinderen op ons af, noemden ons “sister” en wilden opgetild worden of handen vasthouden. Het was erg leuk om kennis te maken met de kinderen. Ze waren super enthousiast om ons te zien. Bij het weeshuis is ook een aap, geiten en een hond, het zijn hun huisdieren. Ik had fruitella aan de kinderen uitgedeeld, wat zij erg lekker vonden. Ook had ik het springtouw meegenomen en hebben we hiermee gespeeld. Het weeshuis en de school zijn mooie nieuwe gebouwen. Er zijn slaapkamers met stapelbedden, een badkamer met wc’s en douches en wat andere kamers en een zaal. Het is wel heel anders dan in Nederland, maar het ziet er goed uit. Er zijn wel veel oude (school)banken die bijna uit elkaar vallen. ’s Middags zijn we weer naar Abraham’s huis gegaan en hebben we middag gegeten (spagetti). Hierna even uitgerust en rond half 3 naar de markt in Damongo gegaan met Jolanda. Het was er erg druk en ze verkochten een hoop (vooral stof, slippers en eten). Ze hadden een soort afdakje van takken als kraam. Al de kinderen van het dorp roepen "obruni" (blanke) naar ons. Ze willen ook erg graag met ons kennis maken.
’s Avonds kwamen de Noorse/Zweedse meiden eten (opgerolde pannenkoek met rijst, groenten en kip) en ook een groep van 11 vrijwilligers van een internationale organisatie die op reis waren naar Mole. Totaal waren we met 17 mensen uit allemaal verschillende landen. Het was erg gezellig en druk. De meiden uit Noorwegen/Zweden gaven ons nog wat tips voor als we naar Mole gaan (op safari).
Vanochtend zijn we naar de kerkdienst geweest in het weeshuis. Dit was een erg leuke ervaring. Er werd een hoop gezongen, gedanst en geklapt. Hierna gingen we terug naar het huis en namen we de tweeling van 3 jaar (twee meiden) mee. Zij zijn beiden ziek (malaria en verkouden). Nu krijgen ze een kuur en kunnen ze rustig uitzieken. Vanmiddag hebben we aardappels, saus met groenten/ vlees en sterke kruiden gegeten. Dit was pittig maar ook lekker. Tot nu toe alleen nog maar lekker gegeten hier. Vanaf de middag regent het, dus dit was een goed moment om een internetkaartje te kopen en een reisverslag te schrijven. De twee meisjes voelen zich ook al beter en lachen de hele tijd.
Vanaf morgen gaan we lesgeven aan de “speciale kinderen”. Dit is een klasje van 12 en ieder krijgen we dan 6 kinderen om extra mee te oefenen en hen vooral te leren lezen/schrijven. De kleinste ook de kleuren/cijfers/letters te leren.
Het is nu al een onvergetelijke ervaring!
Ik probeer een andere keer foto's toe te voegen, want het internet is erg sloom en werkt niet goed.
-
14 Juli 2013 - 20:28
Corina Mimpen:
Hoi, wat een ervaring joh!! Gaaf!! Geniet!! Ik blijf je volgen!! Leuk!! X -
14 Juli 2013 - 21:01
Wendy:
Hee Natas en El!
Wat fijn dat jullie reis goed is gegaan en jullie je er al helemaal 'thuis' voelen!! Succes met lesgeven en geniet van jullie tijd! Ik kijk alvast uit naar het volgende reisverslag!!
Dikke knuffel,
Wendy -
14 Juli 2013 - 21:18
Ursula Hooft:
Hoi Natas en Ellen,
Wat een reis hebben jullie achter de rug om op plaats van bestemming te komen, eindelijk bij Abraham en de kindjes in het weeshuis.
Ghana best ver, maar alles voor het goede doel.
Geniet van deze onwijze ervaring,
Succes met het lesgeven, en al het andere wat jullie in de planning hebben.
Dikke kus van ons hier, en we kijken uit naar jullie volgende verslag .
-
14 Juli 2013 - 23:47
Sylvia Heijkoop:
Hoi meiden,
Wat hebben jullie al veel mensen ontmoet
In deze korte tijd!! Zo'n leuke sfeer lijkt me dat!! Dit kan
Alleen maar nog veel goeds brengen!!
We wachten met smart op jullie volgend verslag!!
Dikke kus uit lekkerkerk!! -
15 Juli 2013 - 12:24
Renee Koolwijk:
Hoi,
Ontzettend leuk om te lezen. ik heb wel enige voorstelling van hetgeen jij beschrijft. Vooral hoe de kinderen op je reageren. Ik wens je een hele mooi tijd toe .
Groeten van Renee Koolwijk
-
15 Juli 2013 - 17:16
Mirjam:
Hee Natas!
Leuk om je belevenissen te lezen!
Succes met alles en geniet van jullie tijd daar!
Groetjes Mirjam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
